آقای مودب!!

با وجود وضهیت مبهم (!) شیمی، تونستم به احسن وجه حرف آقای پور رو نقض کنم!

موش سفید

توی درس عربی، ما یاد می‌گیریم که برای ترجمه‌ی جمله‌ها، روان‌ترین حالت رو استفاده کنیم.

اما توی درس دینی، سوال رو به نامفهوم‌ترین شکل ممکن طرح می‌کنن تا بفهمن کی بلده و کی بلد نیست و حتا دیده شده که معلم میزان دین‌داری بچه‌ها رو از رو درصد دینی‌شون سنحیده!!

مثلن به جای این‌که بگن: اعتقاد انسان موحد این است که، می‌گن: انسان موحد را عقیده بر آن است !!!!

چه خبره این‌جا!!

اَنَاالضَّعیفُ

یه هم‌چین روزی،

Eighteen

یکی بعد از دیگری هجده‌ساله می‌شویم و دور می‌شویم و دور می‌شویم و دور می‌شویم!

آقای برادر

تسبیح م رو روزی که ابوحمزه خوندیم، بالای یخچال جا گذاشتم!

بعد از چند روز برگشت گف اون تسبیح چوبیه که بالا یخچال بود رو من برداشتم، مال هر کی هس دنبالش نگرده :\

خلاصه که تسبیح چوبی م رو با تسبیح پلاستیکی ش عوض کردم.

اصلن هم زورکی نبود!

یک هفته مونده فقط :)

قشنگ

- یه رو چت نکردیم

* بیشتر هم میشه

.

.

.

.

.

- دلم تنگ میشه برا چت کردن

* دلم تنگ میشه برا دیدنت هر روز

.

.

و من از این جبر متنفرم...

شجاعت، جسارت، توانایی و قدرت

هر کسی یه عیبی داره!

و این عیب‌ها شاید به خاطر شرایط به وجود اومدن!

پس به نظرم می‌شه نتیجه گرفت که به جز مامان و بابا که از همه جیک و پوک زندگی آدم خبر دارن، کسی اجازه نداره سرزنش کنه کسی رو!

و طبیعتن این در مورد رفتارهای جزئی صدق می‌کنه و فازش با امر به معروف و نهی از منکر زمین تا آسمون فرق داره!!

صدا

مادر هم صداش عوض شده بود!

بعد از عمل...

خدایا!

شفاش بده، تحمل نبود یک مادر برای بیست نفر که کنار همن، خییییییییلی آسون‌تره تا برای یه پسر که تک‌فرزنده...

قلبکَ خراب؟

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

این یک پرسش نیست!

بی‌شعوری هم حد داره!

لدفن بفهم :)