رزق

پارسال، بالای برگه های تکلیف دیف و فیزیک و شیمی و تحلیلی، هردفعه یکی از صفت های خدا رو می نوشتم. محبوب، ستار، غفار، عزیز، رزاق و...

آخرای اسفند به بعد که هم خسته شده بودم و هم دوست نداشتم روزهای با هم بودنمون تموم شه، بالای برگه هام بیش تر نوشتم هوالرزاق. هر دفعه هم تو دلم می گفتم خدایا! حواست هست دیگه؟ داری من رو دیگه؟

ماه رمضون که شد، غر هم می زدم که خدایا! حواست باشه دیگه! دارم غش می کنم و تست می زنم :دیییییی

حواسش بود، هست، همیشه هست...

رزاق بود، هست، همیشه هست...

همینه که الان این جام!

هنوز هم می نویسم هوالرزاق و تو دلم می گم خدایا! حواست هست این آدما چه قد جر می زنن؟؟