سعید مونث
يكشنبه, ۸ بهمن ۱۳۹۶، ۰۱:۴۵ ق.ظ
عزیز دلم!
من یه تشکر خیلی بزرگ بهت بده کارم...
چون بهم اجازه دادی حرفایی رو بزنم که خیلی وقت بود نزده بودم...
خیلی وقت بود که چون آدما از وابستگی می ترسن، نباید از خط قرمزها رد می شدم...
خیلی وقت بود که نباید احساسات قشنگ و واقعی م رو به آدما می گفتم...
خیلی وقت بود که دل تنگی م برای آدم ها رو فقط توی "دلم برات تنگ شده" خلاصه کرده بودم...
خیلی وقت بود "برای کسی حرف نزده بودم"...
چون آدم های دوست داشتنی م در حال فراموش کردن منن!
چون آدم های دوست داشتنی م در حال جای گزین کردن منن!
چون آدم های دوست داشتنی م قدر حرف زدن هام رو ندونستن و من لج کردم؟!
سعید مونث عزیزم!
دلم برات خیلی تنگ شده...
۹۶/۱۱/۰۸