بانگ رحیل
شنبه, ۲۱ بهمن ۱۳۹۶، ۰۸:۴۵ ب.ظ
"... دریادلان راه سفر در پیش دارند
پا در رکاب راهوار خویش دارند..."
از کودکی صدای محبوبم صدای سراج بوده!
همیشه هم بابا می دونستن برا سر حال کردنم و جلوگیری از غر زدنم کافیه کدوم ترکش رو بذارن! (حالا اونم بعدن می ذارم)
سال سوم وقتی این شعر حمید سبزواری رو تو کتاب ادبیات خوندیم، داشتم بال در می آوردم!!
به جای صدای معلم صدای سراج تو گوشم بود...
یه فاتحه برای سبزواری و سلحشور هم بخونیم! :))
۹۶/۱۱/۲۱