بهداد سلیمی

من از وقتی که بچه بودم نسبت به وزنه‌بردارهای ایرانی حس خوبس داشتم!

البته نه این که همه رو بشناسم ولی وقتی تو تلویزیون مسابقه رو نشون می‌داد، مشتاق بودم که ببینم!

از همون موقعی که رضازاده بود.

از همون موقعی که می‌گفت یا‌ابا‌الفضل و رکورد می‌شکست.

از همون موقعی که رو لباسش نوشته بودن یا ابوالفضل و بعد درستش کردن و نوشتن یا اباالفضل!

دیشب هم وقتی تو اخبار بهداد سلیمی رو نشون داد که داشت برای طلا تلاش می‌کرد، تو دلم گفتم ان‌شاءالله گرفتی طلا رو!

اما امروز می‌بینم که می‌گه: «به این راحتی حقم رو خوردن تموم شد و رفت»

گریه می‌کنه و می‌گه...

بدتر از اون اینه که می‌گه: «شرمنده‌ی دخترمم که شیش ماهشه و من یه ماهم ندیدمش، هنوز نمی‌دونه پدر چیه...»